Myra

Startpagina

Observaties

Myra bij Paul de Leeuw

Myra's zangexamen

Wandelbelevenissen

Contact met Myra

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eduard

 

Vakanties

Schaken

Stompetoren

Contact met Eduard

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Myra Ronner & Eduard Dame

 

Verenigde Staten

In september 2010 maakten wij een reis door Californie en aangrenzende staten.

De eerste paar dagen hebben wij, samen met Eline, doorgebracht in San Francisco. Ons hotel lag vlakbij Union Square. We zijn per fiets door de stad gegaan, waarbij we ook over de Golden Gate Bridge fietsten. Ook kwamen we langs een prachtige Japanse tuin. Vanaf de ander kant van de Golden Gate Bridge kun je met de pont weer terug naar de stad, waarbij je dan langs Alcatraz komt, en arriveert vlka bij pier 39. Daar liggen sinds jaar en dag veel zeeleeuwen, en het is er ook erg gezellig.

De stad is behoorlijk heuvelig, en met die heuvels wordt ook wel gespeeld in het stadsbeeld. Mooi voorbeeld daarvan is Lombard Street, dat een kronkelig en steil straatje is tussen alle kaarsrechte straten van de stad.

Op onze laatste dag in San Francisco, toen Eline alweer weg was, bezochten we Alcatraz.

Na enkele dagen hebben we onze camper opgehaald, waarmee we zuidwaards reden langs de prachtige kustroute. Onderweg hebben we de beroemde 17-miles drive gereden bij Monterey. Jammer alleen dat de kust vaak nogal mistig (en koud) is. We stuitten er toevallig op een plek waar een groep olifantszeehonden vertoeven.

Vervolgens kwamen we aan in Los Angeles. Daar hebben we nog een dagje rondgescharreld. De kerk op de foto is die waar Marylyn Monroe nog is getrouwd.

Daarna ging het richting Las Vegas. Dat was een behoorlijke overgang vanuit de drukke steden naar de desolate woestijn die het decor vormt van de gokstad. Ook in sfeer was het totaal iets anders; waar de "gewone" Amerikaan niet op straat mag drinken en ook niet mag gokken, gebeurt dat alles in Las Vegas op grote schaal. Sterker: de hele stad leeft ervan. Je ziet er van alles: bejaarden die hun pensioentje proberen aan te vullen achter de gokkast, en de miniaturen van Europese steden die er worden nagebouwd.

De dag erna reden we naar onze eerste canyon: Zion National Park. Daar vlakbij liggen de Coral Pink Sand Dunes: een grote rode zandvlakte. We stonden vervolgens op een camping die uitzicht bood op de kleine Bryce Canyon.

Bryce Canyon zelf was werkelijk adembenemend mooi! Zo mooi zelfs dat we onszelf even een dag rust moesten gunnen om het te verwerken, en daarom de Grand Canyon niet hebben bezocht. Ook al omdat die weer een behoorlijk eind verderop lag.

Vervolgens was het nog een behoorlijk eind rijden voordat we in Death Valley aankwamen. Behalve heet en hier en daar erg winderig is dit een soort maanlandschap. In de zuidpunt van de Valley ligt een zoutbassin; dit is het laagste punt van de VS: 86 m onder de zeespiegel. Het is wel fijn als je geen panne krijgt daar, want je mobiele telefoon heeft er geen bereik en er woont ook niemand. Gelukkig zijn er overal instructies (is Amerika sowieso erg sterk in) om te voorkomen dat je auto oververhit raakt.

Tot slot hebben we Yosemite Park aangedaan. In dit park ligt het hoogste punt van de VS; je kunt er op een weg rijden die op ruim 3000 m boven de zeespiegel ligt, met uitzicht op besneeuwde bergtoppen, terwijl het op de weg overigens nog steeds een heerlijk temperatuurtje is. Yosemite is ook bekend vanwege de enorme dikke bomen.

Al met al een zeer geslaagde vakantie, we kwamen vermoeid van alle indrukken en met een stevige jetlag weer in het land.